اختصاصی فصل6:در روزهای اخیر ماجرای سیل و سیل زدگان در کشورمان،نه تنها موجب بروز تلفات انسانی و خسارات بسیاری به زیرساختهای عمرانی، صنعتی،کشاورزی و.. شده است، بلکه یک زیان بزرگ دیگر را نیز بر مردم آشکار نمود که آن چندگانگی مدیریتی در کنترل یک بحران طبیعی است.این نقض بزرگ هنگامی خودش را به روشنی نشان داد که در حادثه ی سیل اخیر به عنوان یک مساله ی مشترک کشور که برای آن ساز و کار قانونی پیش بینی شده و دارای تشکیلات معین و ردیف بودجه مشخص است،جایگاه های افراد حقیقی و حقوقی آن چنان در هم تنیده شده و به حوزه مسئولیت حقوقی یکدیگر به گونه ای ورود نموده اند که بیشتر موجب سردرگمی و حتی بدگمانی آسیب دیدگان ازسیل شده اند تا جایی که در برخی موارد، سیل زدگان نسبت به آن واکنش میدانی نشان داده اند و نارضایتی خودشان را از وضعیت موجود اعلام نمودند.البته نباید از نظر دور داشت که حادثه ی سیل ظاهرا برای برخی از افراد خاص! که چشم انداز ویژه ای به برخی رویدادهای سیاسی آینده کشور در فصل پایانی سال 1398 و فصل آغازین سال 1400 دارند، فرصت مغتنم بادآورده ای محسوب شده که بتوانند از آن برای اثبات توان مدیریت خود و تثبیت جریان فکری شان در نزد افکار عمومی بهره برداری کنند. 

در این میان،حکایت سکانداران دو قوه ی مجریه و مقننه از همه خواندنی تر است که به سیاق یک پایان باز سینمایی، ملت را به فکر فرو برده اند ناخدای این کشتی به سیل خورده روحانی است یا لاریجانی؟
علی لاریجانی با حضور میدانی در مناطق سیل زده و با حضور در جلسه ی مدیریت بحران استان به ویژه در لرستان،به مشی و سبک همکاران نماینده اش در مجلس شورای اسلامی،خود را در قامت یک دولتمرد تمام قد دید و برای وزارتخانه ها، استانداری ها،دستگاه های اجرایی ،فرمانداری ها و شهرداری ها باید و نبایدهای دستوری بسیاری را لحاظ کرد.این در حالی است که رییس مجلس، در جریان سل اخیر از اواخر اسفند ماه تا پایان تعطیلات نوروزی،برای یک جلسه نیز نتوانست همکاران قانونگزار خود را بصورت فوق العاده و به نوعی حتی تشریفاتی در زیر سقف ساختمان بهارستان دور هم جمع نماید تا براساس وظایف ذاتی شان در امر قانونگزاری و نظارت،تصمیماتی اتخاذ نموده و یا مصوباتی هم برای سیل زدگان داشته باشند.
از یک سو لاریجانی بهتر از همه می داند، رعایت سلسله مرتب و فرمان پذیری در ساختار اداری و اجرایی دولت،تابع مقررات و ضوابطی هست که در همان مجلس تحت مدیریت او به تصویب رسیده و عدول از آن قانون شکنی محسوب می شود.ا

از سوی دیگر مدیران و مسئولان دولتی مخصوصا در بحران هایی نظیر سیل اخیر،بصورت واحد از مرجع رسمی خود یعنی حسن روحانی در ساختمان پاستور دستور می گیرند و نمی توانند در انجام ماموریت محوّله، به چند گانگی دستوری از افراد حقیقی و حقوقی تن بدهند که در آن صورت کار نه تنها به سرانجام نمی رسد، بلکه دچار از هم گسیختگی شده و قابل پیش بینی است عقیم می ماند.مگر آن که برنامه ریزی و پیگیری امور مربوطه،با چارتی معین در قالب یک ستاد ویژه همانند ستاد مدیریت بحران، تعریف شده باشد که برای هریک از اعضاء، وظایفی را تعیین می کند.
این طور که به نظر می رسد، علی لاریجانی در حال گذراندن دوران تست زنی آزمون ریاست جمهوری است تا وزن خودش را برای اداره ی امور کشور در شرایطی خاص و بحرانی بسنجد که آیا برای ورود به ساختمان پاستور می تواند دست به یک انتخاب درست بزند؟.هر چند از میدان بهارستان تا خیابان پاستور راهی نیست

علیرضا سعیدی کیاسری